Enuresis, het onwillekeurig afloopen van de urine, alleen gedurende den slaap (Enuresis nocturna), of ook overdag (E. diurna). Dit is een lastige kwaal, die bij kinderen en jongelieden tamelijk veel voorkomt, en een ernstige behandeling vereischt.
Ten onrechte schrijft de omgeving van een bedwaterend kind het onaangename verschijnsel toe aan traagheid en tracht het tegen te gaan met bestraffing of spot. Het bedwateren kan verschillende oorzaken hebben: neusaandoeningen, kouvatten, ingewandswormen, gistingsprocessen in het darmkanaal, nerveuze of overgeërfde zwakte van de sluitspieren, blaassteenen, onanie, nauwheid en verlenging van de voorhuid. Ter genezing dient eerst de oorzaak te worden opgespoord. Deze is echter niet altijd met zekerheid aan te wijzen. De door de huisgenooten uitvoerbare eerste maatregelen zijn: avondeten met weinig drinken, een niet te zacht bed, bij oudere kinderen eenigszins verhoogde ligging van de beenen en het bekken door ondergelegde kussens of door het voeteneinde van het ledikant hooger te plaatsen; de urine verzamelt zich dan in het bovenste gedeelte van de blaas en bereikt eerst later de opening van de urinebuis; verder eenige malen ’s nachts het kind wakker maken om te urineeren. De geneesheer past nog allerlei andere middelen toe, als medicijnen, electriciteit, hypnotisch-suggestieve behandeling enz.
Straffen, zeer harde ligging, scherpe voorwerpen om tot slapen in een bepaalde houding te dwingen, zijn kwelmiddelen die geen nut hebben. Nog sterker dient gewaarschuwd voor de tegen bedwateren aanbevolen geheimmiddelen; deze zijn zeer duur en waardeloos; bovendien dikwijls nog gevaarlijk. In vele gevallen is bij plaatselijk onderzoek een betrekkelijk onbeduidende oorzaak van het euvel ontdekt en met geringe moeite verholpen.
