Stront. Naar de eerste twee letters van dit woord. Vaak in de waarschuwing ‘Trap niet in de essethee!’ In de toelichting bij Woutertje Pieterse (zie citaat hieronder) wordt gesteld dat ‘nette’ mensen dit letterwoord verkozen boven het als vies beschouwde woord stront. Volgens Endt (Bargoens Woordenboek) werd deze eufemistische aanduiding vooral in de vrouwenmond aangetroffen. Vrouwen gebruiken blijkens taalkundige studies (o.a. van Dédé Brouwer) veel meer de standaardtaal dan mannen, ze praten dus ook netter.
Leentje bracht thee bij die zaak, en was eenmaal niet geslaagd in ’t wegbijten van ’n lach, toen ze Stoffel z’n naam hoorde spellen, en uitvaren tegen ’t onkiese ouwerwetse ‘esse-té’ dat dan ook lelijk is.
Multatuli: "Woutertje Pieterse. 1890
‘Nou laat mijn dan maar essetee vrete,’ vult juffrouw Doedelaar vinnig uit, ‘essetee is ook een eten!’
Herman Heijermans: Kamertjeszonde. 1966
