Etymologicum 1573

Cornelis Kiliaan (1573)

Gepubliceerd op 28-06-2022

Vrede

betekenis & definitie

Pax. vulgò fredus. germ frid. vide Oor-vrede. Fredus siue fredum, compositio qua quis pacem à Principe impetrat, vocatur in vetustissimis legibus Ripuarus Francorum, teste Hermanno Comite Nuenario. Te vrede. Contentus, aequus, quietus. Te vrede zijn. Quietum esse, acquiescere, non esse solicitum, continere se finibus rerum suarum: contentum esse suis, animo fatiatum esse: aequo animo quiescere: nihil praeterea desiderare. Ick bens te vreden. Placet, per me licet, esto, age sanè, ego vero, audio, fiat, accipio cowditionem, legem. Tevreden stellen. Pacare, pacificare, sedare, contentum reddere, explere animum alicui, satisfacere alicui.

< >