Onderorde Labidognatha Tangkakigen Families: Araneidae Echte spinnen (Araneus, Micrathena), Argelenidae Trechterspinnen (Argyroneta, Tegenarid), Pisauridae Piraatspinnen (Dolomedes), Lycosidae Wolfspinnen (Hogna), Theridiidae Kogelspinnen (Latrodectus), Ctenidae Kamspinnen (Phoneutria), Thomisidae Krabspinnen (Diaea), Salticidae Springspinnen (Myrmarachne), Eresidae Buisspinnen (Eresus), Mastophoridae Bolaspinnen (Mastophora).
De kaaktasters van de tangkakigen staan loodrecht naast elkaar en kunnen opzij geklapt worden. In dwarsrichting klappen de gifklauwen tegen elkaar. Zelfs tot in het arctische gebied zijn vertegenwoordigers van deze onderorde aangetroffen.
De bekendste en grootste spinnewebben, de zogenaamde fietswielen, worden door de leden der echte spinnen gemaakt. Hiertoe behoort ook de bekende kruisspin. Eveneens tot dezelfde familie behoort de kleine pantserspin, wiens achterlijf met lange uitsteeksels uitgerust is, en wiens mannetjes zeer klein zijn.
Heel andere webben weven de trechterspinnen, zij maken een dicht net, dat aan een kant van de naar onderen gerichte trechter open is. De huisspinnen zijn overal achter kasten en in hoeken te vinden. Alhoewel ze weinig door de mens gewaardeerd worden, kunnen we vaak een rijke buit aan onverteerde insektenresten onder het web vinden. Tot de Argelenidae behoort ook de als enige in het water levende spinnensoort, de ook inheemse waterspin. Deze weeft daar tussen planten een aan de onderzijde open „klok“ en vult die met lucht. Haar buit bestaat uit waterpissebedden.
De grootste Westeuropese soort is de piraatspin Dolornedes. Zij leeft in de nabijheid van water en ziet zelfs kans visjes buit te maken. Tot de wolfspinnen behoort ook de beruchte „tarantella“. Naar verluid kan diens beet voor de mens zeer gevaarlijk zijn, alhoewel de werking daarvan te vergelijken is met die van een wesp. Veel gevaarlijker is echter de beet van de kogelspinnen. Zo is in Amerika de zwarteweduwe zeer gevreesd.
Haar beet is vaak dodelijk. Het mannetje van deze soort is aanmerkelijk kleiner dan het wijfje, en wordt veelal na de paring door haar opgegeten. Ook in het Middellandsezee gebied leeft een Latrodectes soort, de „malmignatte“, die vanwege de aan haar toegeschreven giftigheid zeer gevreesd is. Doch dodelijke ongelukken konden niet met absolute zekerheid worden geregistreerd.
De giftigste spin echter, is de Phoneutria, uit de familie der kamspinnen. Haar beet is voor kleine kinderen vrijwel steeds dodelijk. Ze worden soms met fruit uit tropisch Amerika ingevoerd. Bij de krabspinnen zijn de beide voorste potenparen, evenals bij de krabben, zijwaarts gericht. Ze loeren, vaak op bloemen zittend, op hun prooi. Springspinnen bespringen hun prooi van korte afstand.
In deze familie horen ook de spinnen thuis die eerder mieren dan spinnen lijken. Met rond 2800 soorten is dit de soortenrijkste spinnenfamilie.
Een opmerkelijke vangmethode hebben de bolaspinnen ontwikkeld. Het dier spant één enkele draad tussen de takken, zet daarop telkens weer een kleverige druppel af, tot daaruit een kogel ter grootte van een speldeknop ontstaan is. Ze bijt dan de draad door en pakt dan met een poot de door de kogel verzwaarde draad beet. Als een bola slingert ze dan het kleverige kogeltje naar een buit te maken insekt.
