(Noordbroek 1593 - Sylmönkeri, OostFriesland 1653)
Ook Ucke Walles. Boerenzoon, die oudste bij de doopsgezinde ‘Groninger Vlamingen’ werd. Omdat hij voor Judas en zijn verraad verzachtende omstandigheden aanvoerde (hij rekende aan Judas zijn zonde niet toe, daar Christus’ dood het leven en de zaligheid van de gelovigen heeft bewerkstelligd; daarom stelde hij Judas onder de hoop van zaligheid), werd hij in 1637 verbannen. Van 1642 tot 1644 was hij boer in Marsum.
Wallis schreef veel in zijn kwaliteit van leider van de strenge ‘ucowallisten’. Zij veroordeelden alle weelde, lieten de baard staan en namen de onderlinge voetwassing bij het avondmaal letterlijk. Wallis en de zijnen werden scherp veroordeeld, onder anderen door de gereformeerd predikant L. Pimperlingh te Appingedam. Wallis werd begraven in Woldendorp.
Lit.: S. Blaupot ten Cate, Geschiedenis der Doopsgezinden in Friesland (Leeuwarden 1839) 160-163; Idem, Geschiedenis der Doopsgezinden in Groningen, Overijssel en Oost-Friesland (Groningen en Leeuwarden 1842) 67-80.
