In zeemansprookjes reusachtig schip dat in de Noordzee en Atlantische Oceaan vaart. De kapitein rijdt op een paard of auto op het dek rond, de kok vaart in een roeibootje of zelfs onderzeeër door de soepketel, een jongmaatje in de mast gestuurd keert als grijsaard terug, enz.
Toen het schip eens door het Kanaal wilde varen, lukte dit alleen door de kanten met zeepsop in te smeren; vandaar dat de krijtrotsen bij Dover nu wit zijn, e.d. In Groningen was het ook als de Great Eastern of De Aalmacht bekend; elders heet het bijv. het Schip van Sinternu (-nuit), de Leviathan of de Mannigfuald. In het drama 't Schip ‘De Aalmacht' (1945) van Herman de Boer is het een spookschip dat ongeluk brengt.Lit.: J. van der Kooi, “t Schip van Temuten’. Een ‘zeemanssprookje’ tussen actualiteit en historisering’, Driemaandelijkse Bladen 45 (1993) 101-122.
