(Drachten 1914 - Hoorn 1988)
Schrijver en journalist, verhuisde in 1929 naar Groningen. In 1933 rondde hij zijn kweekschoolopleiding af en later behaalde hij nog de MO-akte Frans. Hij debuteerde in 1934 met twee verzen in Groningsche dichters. In 1943 kwam Leiker in contact met Geert Lubberhuizen; de samenwerking tussen beiden leidde tot de oprichting van de stichting uitgeverij De Bezige Bij, waarvan Leiker van 1944 tot 1946 voorzitter was. In 1948 keerde hij terug naar het Noorden als directeur van de RON. Deze functie vervulde hij tot 1952.
Van 1952 tot 1955 was hij redacteur van de Friese editie van Het Vrije Volk en van 1955 tot 1967 chef-redacteur. Van 1967 tot 1970 was hij lid van de algemene redactie.
Leikers latere literaire werk, gepubliceerd onder het pseudoniem Menno van Haarsma of Simon le Croyant, gaat veelal over de oorlog. Ontwortelde mensen staan vaak centraal. Uit onvrede met de koers van De Bezige Bij liet hij sinds 1953 zijn boeken bij andere uitgevers verschijnen. In 1952 ontving Leiker de Hendrik de Vriesprijs.
