(Groningen 1925)
Organist en orgeldeskundige; als organist verbonden aan de hervormde kerk te Uithuizen (1941-1942) en de doopsgezinde kerk te Groningen (1942-). Van 1950 tot 1955 was hij ook enkele malen als orgelmaker werkzaam (deels samen met Klaas Doornbos). Hij was van 1957-1963 lid van de Orgelcommissie van de Nederlandse Hervormde Kerk en daarna tot 1968 assistent van de Rijksadviseur voor orgels. Sindsdien is hij werkzaam als zelfstandig orgeladviseur en als zodanig betrokken bij belangrijke orgelrestauraties in binnen- en buitenland, o.a. te Groningen (Martinikerk, 1977-1984), Kantens (hervormde kerk, 1986), Amsterdam (Nieuwe kerk, grote orgel, 1981; kleine orgel, 1989), ’t Zandt (hervormde kerk, 1990), Roskilde (Dom, 1991) en Hamburg (St. Jacobi, 1993). Door zijn inbreng in projecten als deze verwierf hij in binnen- en buitenland faam als orgeldeskundige. Hij ontving in 1996 van de universiteit in Göteborg een eredoctoraat voor zijn verdiensten op het terrein van orgelrestauraties en orgelresearch.
Lit.: H. Davidsson en P. Peeters, Cornelius H. Edskes, Doctor Honoris Causa (Göteborg 1996).
