Een adres of ‘extern beheerd account’ waar ether naartoe te sturen is of andere aan de ethereumblockchain gekoppelde tokens.
Binnen ethereum zijn twee soorten accounts, namelijk ‘extern beheerde accounts’ of ‘accounts’ en contractadressen. Een account bestaat uit een combinatie van geheime sleutels, een ethereumadres en digitale handtekeningen, gebaseerd op asymmetrische cryptografie, net als bij bitcoin. Contractadressen zien er op het oog hetzelfde uit als een accountadres of ethereumadres, maar worden beheerd door andere accounts en steunen niet op een geheime sleutel, de accounts van de beheerders zelf uiteraard wel.
Een ethereumadres wordt afgeleid van de publieke sleutel behorende bij de geheime sleutel door middel van een Keccak-256-hashfunctie, een eenrichtingsfunctie. Vervolgens worden de laatste 20 bytes van die Keccak-256-hash gebruikt voor de hexadecimale nummers (zestientallig stelsel met cijfers 0 t/m 9 en letters A t/m F) waaruit een ethereumadres bestaat, samen met ‘0x’ ervoor.
In tegenstelling tot bitcoinadressen zijn ethereumadressen puur hexadecimaal, zonder enige controle of 'checksum' om te controleren of een ethereumadres wel of niet goed ingevoerd is.
Het idee hierachter is dat ethereumadressen uiteindelijk toch verborgen zouden zijn achter abstracties als naamdiensten voor domeinnamen, zoals de Ethereum Name Service (ENS) of Inter exchange Client Address Protocol (ICAP). Bij ENS wordt een adres leesbaar als <naam>.eth, denk aan ‘gewone’ internetadressen zoals ensie.nl.
Via ICAP zouden adressen die compatibel zijn met de bekende IBAN-codes gevormd moeten worden, genaamd BBAN.
