Geboren 1478 in Hagenau. Hij studeerde in Freiburg, Bazel en Ingolstadt en werd dokter in de medicijnen.
Later werd hij, onder invloed der Humanisten, opgewekt tot andere studie. Hij werd licentiaat in de rechten en in de theologie.
De scholastieken boeiden hem niet, maar Augustinus trok hem machtig aan. In 1512 werd hij prediker in Bruchsal en in 1515 domprediker in Basel.
In 1516 onderhandelde hij reeds met Zwingli over de noodzakelijkheid om den paus ten val te brengen. In 1517 gaf hij Luthers geschriften, voorzoover deze toen verschenen waren, uit.
Na Luthers twistgesprek metCajetanus te Augsburg schreef Capito, dat hij gaarne Luther in Zwitserland een toevluchtsoord bereiden wilde. Aan Erasmus, dien hij van nabij kende, verzocht hij niet tegen Luther de pen op te vatten.
In 1520 werd hij door den aartsbisschop van Mainz naar die stad geroepen. Hij zocht dezen gunstig voor Luther te stemmen en hij trachtte Luther over te halen, om zijn heftigheid te laten varen en den kardinaal van Mainz met eerbied te behandelen.
Capito wilde liever het bestaande in de kerk verbeteren dan omverwerpen.
In 1522 werd hij door Luther geheel en al voor de Reformatie gewonnen.
Ofschoon hij door den aartsbisschop in den adelstand verheven was, trok hij zich uit die omgeving terug en ging naar Straatsburg, waar de Reformatie ook begonnen was. Met Matthias Zeil en Bucer bewerkte hij, dat de raad van die stad besloot, dat het Evangelie zuiver gepredikt zou worden. (De mis werd echter eerst in 1529 in Straatsburg afgeschaft.) In 1523 werd Capito tot prediker aan de St.
Pieterskerk verkozen ondanks den tegenstand van de oudere geestelijken. In 1524 huwde hij met Agnes Rottier uit Straatsburg en na den dood van deze gade trad hij in het huwelijk met de weduwe van Oecolampadius (1531).
Tijdens den Boerenoorlog riep hij tot gehoorzaamheid en onderworpenheid en hij vermaande de boeren terug te keeren op de rechte wegen. Tegenover de Wederdoopers, van wie hij er enkele in zijn huis herbergde, was hij zeer verzoeningsgezind.
In den avondmaalsstrijd tusschen Luther en Zwingli trachtte hij bemiddelend op te treden. In 1530 stelde hij met Bucer de Confessio Tetrapolitana op.
In 1536 had hij een werkzaam aandeel aan het samenstellen der Wittenburger Concordia. In 1541 stierf hij op 63-jarigen leeftijd aan de pest.
