(Torquato), (1544—1595), beroemd Italiaansch dichter, zoon van den, eveneens bekenden, dichter Bernardo Tasso, werd geboren te Sorrento. Nog heel jong verbaasde hij reeds ieder door zijn aanleg.
Opgeleid te Napels en te Rome, studeerde hij rechten en wijsbegeerte, maar vóór alles trok hem de dichtkunst aan. De uitgave van zijn eerste gedicht, Rinaldo (1562, hij was toen dus achttien jaar) maakte hem al aanstonds beroemd.
De kardinaal d’ Esta riep hem naar het hof van Ferrara, waar hij met de grootste onderscheiding werd behandeld. Na een reis met den kardinaal naar Frankrijk (bij welke gelegenheid hij aan den dichterlijken koning Karel IX werd voorgesteld en kennis maakte met Ronsard) werd hij van alle hofplichten vrijgesteld, om zich geheel aan dichterlijken arbeid te wijden.
Hij voltooide toen zijn herdersspel Aminta (’t voortreffelijke voorbeeld van Hoofts Granida) en begon zijn Gerusalemme liberta (een pseudo-historisch verhaal uit den tijd van den eersten kruistocht, dat in enkele jaren 13 drukken beleefde en een van de drie beroemdste werken is der Italiaansche letterkunde). Hij was intusschen benoemd tot historieschrijver van het Huis d’Esta.
Weldra openbaarde zich een zware melancholie, gevolg van zijn hypernerveuze natuur; hij leed aan vervolgingswaanzin, vluchtte van de eene plaats naar de andere, werd zelfs een tijdlang opgesloten in een krankzinnigengesticht, zwierf te Rome, Mantua, Urbino, Turijn. In de rustiger perioden, die de tijden van onrust afwisselden, dichtte en schreef hij.
Juist zou hij te Rome op het kapitool de dichterkroon ontvangen, die sinds Petrarca aan niemand was geschonken, toen hij in 1595 in het klooster Sant Onofrio overleed.Behalve de genoemde werken schreef hij zijn treurspel II re Torrismondo en vele proeven van religieuze poëzie (La setta giornata del morido creato, La lagrime de Maria, Il monte Oliveto e. d.) en zijn vele wijsgeerige verhandelingen in proza (Dialoghi en Lettere). Het eigenaardige van Tasso bestaat eenerzijds in de verbinding van klassieke cultuur en streng orthodox Katholicisme, aan den anderen kant in het dichterlijke van zijn taal en het wijsgeerige van zijn gedachten.
