Afkomstig van Eresos op Lesbos, was een tijdgenoote van Alkaeos. Zij leefde circa 600 v.
Chr. Ze wordt voor de grootste dichteres der oudheid gehouden.
Van haar leven weten wij weinig. Ze woonde, nadat ze uit Lesbos gevlucht was, eenigen tijd op Silicië, later te Mitylene, waar zij de dichtkunst onderwees aan een kring van jeugdige vriendinnen.
Men heeft dezen omgang wel eens, doch ten onrechte, op onzedelijke dingen laten zien. Haar liefdesbetrekking met den schoonen schipper Phaon is een fabel.
Er wordt verhaald, dat zij, door hem verlaten, zich van de Leukadische rots in zee geworpen heeft. Van haar beroemd standbeeld van Silanion bestaan copieën in marmer en klei.
Haar gedichten schreef ze in het Aeolisch dialect. De epithalamiën en de hymnen zijn de meest beroemde.
Behalve deze bezitten wij nog twee gedichten, een aan Aphrodite en een aan een mooi meisje.
