Dit is de eerste kerkgeschiedenis, geschreven van Protestantsche zijde. Zij is vervaardigd door den strengen Lutheraan Flacius met medewerking van andere theologen in de jaren 1559—1574.
De verdeeling dezer kerkgeschiedenis is niet die van tijdperken, maar van eeuwen. Vandaar de naam Centuriën en zij werden te Maagdenburg uitgegeven.
Dertien eeuwen zijn behandeld onder 15 zakelijke rubrieken, de 14e eeuw bleef in handschrift. Er is in deze kerkgeschiedenis veel geleerd materiaal saamgevoegd.
Veel, wat gevonden was in bibliotheken en archieven, is hier verzameld, maar de behandeling in eeuwen doet aan het rechte perspectief schade. Daarenboven zijn de vervaardigers zeer polemisch in in hun werk.
Het geheel draagt het kenmerk anti-Roomsch te zijn. Rome is Babel, het pausdom de verborgen ongerechtigheid, de paus de anti-christ, enz.
Toch ligt er wel terdege iets positiefs in deze kerkgeschiedenis. De groote verdienste is, dat duidelijk aangetoond wordt, dat de Reformatie de grondslagen der eerste eeuwen niet omverwierp, maar die juist accepteerde en daarop voortbouwde.
