wordt op drie plaatsen genoemd (Num. 11 : 34, 35; 33 : 16,17enDeut. 9 : 22). In de laatste plaats herinnert Mozes er aan hoe Israël den Heere te Tabeëra, te Massa en Kibroth-hattaawa, telkens had vergramd.
Op ’s Heeren bevel was een wind opgestoken, die kwakkelen uit zee aanbracht en op de legerplaats wierp. Het volk zamelde kwakkelen in; die het minste kreeg zamelde nog tien homers in.
Maar nog was het vleesch onvermalen tusschen hunne tanden, of de toorn des Heeren ontbrandde reeds onder het volk en de Heere richtte een zeer groote slachting daaronder aan. Hierom heet die plaats Kibroth-hattaawa; want daar begroeven zij het volk dat zeer gretig was geweest (Num. 11 : 31 vv.).
Deze naam kan dan ook beteekenen „graven van den lust”.
