(in Galilea), Joodsch leider uit den tijd van de verovering van Jeruzalem door Titus (70 n. Chr.).
Hij treedt als tegenstander van Josefus op in Galilea; dan als hoofd van de fanatieke volkspartij der Zeloten, in Jeruzalem, toen deze stad door de Romeinen belegerd werd. Hij verdedigde ten laatste met zijn schare aanhangers met den moed der vertwijfeling de bovenstad.
Nadat de Romeinen hadden gezegevierd vond men onder de vluchtelingen die door den honger gedreven uit de onderaardsche geheime verblijfplaatsen, waar ze zich verborgen hadden, te voorschijn kwamen, ook hem. Josefus deelt mee dat hij toen voor Titus’ triumftocht werd bestemd.
