„Het is genoeg”, (Luc. 22 : 38). Tijdens hun omwandeling met den Heere Jezus hadden de discipelen een in menig opzicht gemakkelijken weg bewandeld.
De Heiland bereidt er hen op voor, dat dit niet zoo zou blijven, maar dat zij tengevolge van de vijandschap der menschen straks zullen komen in omstandigheden, waarbij zij op niemands hulp kunnen rekenen, en in eigen onderhoud moeten voorzien. Zij zullen hun zendingsreizen niet kunnen aanvangen zonder buidel (beurs) en male (reiszak), en een zwaard zal hun zoo onmisbaar zijn, dat wie dat niet bezit goed zal doen, zijn kleed te verkoopen, en voor dien prijs er zich een aan te schaffen (vs. 36).
De discipelen begrijpen niet, dat hun Meester met dit laatste doelde op het zwaard des Geestes; blijde, dat zij reeds eigener beweging voorzorgsmaatregelen genomen hebben, laten zij Hem twee zwaarden zien. Waarop Jezus antwoordt: „het is genoeg”, m.a.w. „genoeg hiervan”.
Hij breekt het gesprek af, en gaat niet in op het ontstane misverstand, wijl de komende dingen hun weldra zullen toonen, van welk zwaard Hij gesproken heeft (vgl. Joh. 18 : 36).
