Dienaar van den profeet Elisa, vestigde de aandacht van zijn meester op de kinderloosheid der Sunamietische vrouw (2 Kon. 4:12 v.); werd door koning Joram ontboden om mededeeling te doen van de wonderdaden, door Elisa verricht, bij welke gelegenheid mede op zijn voorspraak de Sunamietische hersteld werd in het bezit van de goederen, die tijdens haar verblijf in het land der Filistijnen wederrechtelijk waren geconfiskeerd (2 Kon. 8 : 4, 5); ging Naäman, de krijgsoverste van Syrië, die door Elisa van zijn melaatschheid genezen was, heimelijk na, en nam, nadat hij het had laten voorkomen als had de profeet hem gezonden, van dezen twee talenten zilvers en twee wisselkleederen in ontvangst; toen hij, door Elisa ondervraagd, ontkende diens huis verlaten te hebben, liet deze hem gevoelen alles te weten wat gebeurd was, en kondigde hem aan dat, tot straf van zijn gruwelijke zonde, de melaatschheid van Naäman hem en zijn zaad voor altoos aankleven zou, welk vonnis terstond aan hem werd voltrokken (2 Kon. 5 : 20—27). Sommigen meenen, dat Gehazi zich zou bekeerd en dat God de straf zou opgeheven hebben.
De Schrift echter meldt hiervan niets. Het medegedeelde in 2 Kon. 8 : 4, 5, wat als grond voor dit gevoelen wordt aangevoerd, is voorgevallen toen Gehazi nog in Elisa’s dienst was; de geschiedenis van Naäman’s genezing, ofschoon reeds enkele hoofdstukken vroeger verhaald, volgt in tijdsorde op de gebeurtenis beschreven in 2 Kon. 8 : 1—6.
