Ontstaan in Amerika. Grondlegger Francis Picabia, 1915.
Het vond uitbreiding onder revolutionaire intellectueelen. Met het woord „dada”, dat in 1916 het wachtwoord werd, wil men aanduiden iets dat men liefkoost, een speelpop, een afgodje, of iets dergelijks.
Het Dadaïsme neemt tegenover alles een negatieve stelling in. Het verwerpt al het positieve en verheft den twijfel tot dogma.
Het proclameert het bedrog van de moraal, de religie, de kunst en de wijsbegeerte. Het wijst af alles wat tot heden als waarheid zich heeft aangediend.
Het wil vrijmaking van elke theorie. Het wil in alles het natuurlijk spel van de menschelijke activiteit vrij maken van alle gezag.
Het moet daarom leiden tot verwerping van moraal, religie en allen bestaanden kunstvorm. In de literatuur laat het zich gaan, in frazen, klanken zonder dieperen zin.
In de schilderkunst geeft men grillige combinatie van lijnen en beelden met vreemde symboliek. In het Dadaïsme is aan het woord een melancholisch impressionisme, dat zich uit in de grootst mogelijke vrijheid, en gepaard gaat met wat men genoemd heeft het bolsjewisme van den geest.
