I. Caspar Crüciger, Luthersch theoloog, geboren 1 Januari 1504 te Leipzig.
In 1519 was hij tegenwoordig bij het beroemde Leipziger dispuut tusschen Von Karlstadt en Luther eenerzijds en dr Eek anderzijds. Hij werd toen bekend met de reformatorische gedachten.
In 1521 gedurende zijn studiën in Wittenberg maakte hij van nabij kennis met de Reformatoren. In 1528 werd hij benoemd tot hoogleeraar in Wittenberg en tevens tot academie-prediker.
Bij de vertaling van den Bijbel heeft hij door zijn natuurkundige kennis groote diensten bewezen. Hij nam deel aan het religiegesprek te Marburg in 1529, te Schmalkalden in 1537 en in Worms 1540.
Luther achtte hem zeer hoog, ofschoon hij in alle opzichten met hem in gevoelen niet overeenstemde. Omgekeerd betoonde Crüciger zijn achting voor Luther, doordat hij de voorlezingen en preeken van Luther voor den druk gereed maakte.
De zorgen tijdens den Schmalkaldischen oorlog en de moeilijkheden, aan zijn ambt verbonden, knakten zijn gezondheid. Na een langdurig lijden, dat hij met Christelijke gelatenheid droeg, stierf hij 16 November 1548.
Hij werd beweend door velen, die hem liefhadden. Een van zijn dochters was gehuwd met Luthers oudsten zoon Johannes.II. Caspar Crüciger, zoon van bovengenoemde, geboren 1525, was ook hoogleeraar in Wittenberg, maar werd om zijn Calvinistische gevoelens verdreven. Hij stierf in Cassel 1597. Daar heeft hij voor de jeer der Gereformeerden of Calvinisten ijverig gearbeid, maar hij werd deswege door de Lutheranen genoemd: „een slechte zoon van een besten vader”.
III. Georg Crüciger, de zoon van den zooevengenoemde, geboren te Marburg 1575, was ook de Calvinistische leer toegedaan. Hij woonde de Nationale Synode te Dordrecht bij. Hij stierf in 1636.
