Geboren 2 October 1538 te Arona (Lago Maggiore). Hij studeerde te Pavia in de rechten, maar werd door zijn oom Pius IV naar Rome geroepen.
Deze maakte, dat de begaafde en zedelijk hoogstaande jongeling op 22-jarigen leeftijd aartsbisschop van Milaan werd. Borromeo arbeidde vooral tot restauratie van de ingezonken kerk.
Hij beoogde betere voorbereiding van den clerus, strenge tucht over de geestelijken en reformatie der orden. Vandaar dat hij de vijandschap van vele geestelijken op zich laadde.
In 1569 werd een moordaanslag op hem gepleegd op aanstoken van drie geestelijken uit de orde der Humiliaten. Hij verzette zich tegen het houden van provinciale conciliën en eveneens tegen diocezaan-synoden.
De regeermacht moest van boven af komen en niet van onderaf gecontroleerd worden. De besluiten van het concilie van Trente, dat sinds 1562 weder geopend was, zijn mede door zijn invloed zoo streng en scherp geformuleerd.
Wanneer het noodig was volgens zijn meening, deinsde hij ook niet voor geweld terug. Door velen werd hij gevreesd.
Hij was een steunpilaar der Roomsch-Catholieke kerk, die onder den invloed der Jezuïeten verkeerd heeft.
Een Jezuïet was zijn biechtvader en de Jezuïeten waren zijn meest vertrouwde helpers.
Overigens toonde hij zijn ambt niet op te vatten als een sinecure. Onder de pestepidemie openbaarde hij den moed zijner liefde (1576).
Hij stierf in 1584 en werd in 1610 heilig verklaard.
