De P. waren Ariërs. Zij woonden ten ZO. van Elam.
Als de stichter van een Perzisch koninkrijk in Ansjan wordt Teispes genoemd, de zoon van Achaemenes. Vandaar, dat men spreekt van de Achaemenieden. Cyrus of Kores II, de Grote, die de heerschappij van de Meden bracht aan de P., is de stichter van het Perzische rijk. Zie Kores, Meden. Na hem regeerden zijn zoon Cambyses; Darius I, de zoon van Hystaspes; diens zoon Xerxes (Ahasveros); diens zoon Artaxerxes I Longimanus (Arthahsasta); Xerxes II; Sogdianus; Darius II Nothus; Artaxerxes II Mnemon; Artaxerxes III Ochus; Arses; Darius III Codomannus. Deze laatste werd door Alexander de Grote in 333 en 331 v. C. verslagen. Zo kwam er een einde aan het eerste Perzische wereldrijk. De duur van de heerschappij der Archaemenieden kan gesteld worden van 559—331 v. C. In 538 v. C. veroverde Cyrus Babel. Judea maakte gedurende 538—333 v. C. deel uit van het Perzische rijk. De grote organisator van dit rijk was Darius I, de Grote. Zie Darius 2. Onder hem werd het rijk verdeeld in 20 satrapieën. De 5e omvatte Syrië (van Thapsakus en Posidium tot aan de Egyptische grens) en Cyprus. Deze satrapie heette „over de Rivier” (n.l. de Eufraat). De satrapieën waren onderverdeeld in verschillende provincies. In Palestina had men de provincies Samaria, Jeruzalem, Asdod, Ammon, en Arabië. Aan het hoofd van deze provincies stond een stadhouder, die door de koning benoemd werd. Over de provincie Jeruzalem zijn o. a. Zerubbabel en Nehemia stadhouder geweest.De hoogste godheid der P. was in de tijd der Achaemenieden Ahuramazda. De priesterkaste der Magi van de Meden bleef ook onder de Perzische heerschappij bestaan. Men nam een sterke tegenstelling aan tussen waarheid en leugen. In latere tijd werd het Zoroastrisme, de godsdienst van de volgelingen van Zarathoestra, machtig. In het rijk der Sassanieden (226—641 n. C.) werd dit zelfs de staatsgodsdienst.
