Wat is de betekenis van zift?

v. (-en), (niet alg.) zeef.

zift - Werkwoord 1. enkelvoud tegenwoordige tijd van ziften 2. gebiedenwijs van ziften

(zn) zeef EK, LC.

zift - Netachtige of geperforeerde apparaten of keukengerei waardoor droog, los materiaal zoals bloem wordt gewannen of verfijnd. Wordt ook gebruikt voor stoffen die vloeistof bevatten en in dit gerei kunnen uitdruipen of waarin zachte, vaste stoffen, zoals hardgekookte eieren, door een stamper worden fijngemalen.

Zeef. - Ook gewest, in Nederl. Die (akker) heeft om de week een volle dag regen nodig. Grond als een zift, die niets vasthoudt, OP DE BEECK 1947, 107.

v. ziften (zeef).

v. (-en; -je) bijvorm van zeef.

ZIFT, v. (-en), zeef.

Zift, v. (-en), zeef. *-BEEN, o. (-deren), (ontl.). *-EN, bw. gel. (ik ziftte, heb gezift), door eene zeef laten gaan of loopen; (fig.) vitten, uitpluizen; op alles iets aan te merken hebben; haarkloven, spitsvondig zijn. *-ER, m. (-s), die zift of zeeft; (fig.) bediller; taal-, purist. *-ERIJ, v. het ziften; (fig.) muggezifterij. *-ING, v. het...