Van Dale Uitgevers (1950)
(schreeuwde uit, heeft uitgeschreeuwd), 1. door schreeuwen uiting geven aan: hij schreeuwde het uit van de pijn; 2. ten einde schreeuwen : laat het kind maar uitschreeuwen; 3. schreeuwende uiten of bekendmaken : uitgeschreeuwde bevelen.
Muiswerk Educatief (2017)
uitschreeuwen - regelmatig werkwoord uitspraak: uit-schreeu-wen 1. door schreeuwen laten weten wat je voelt ♢ Xandra schreeuwde het uit van de pijn 2. luid roepen ♢ de uitgeschreeuwde bevelen wa...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
M. J. Koenen's (1937)
schreeuwde uit, h. uitgeschreeuwd (schreeuwende laten horen): een naam uitschreeuwen; het uitschreeuwen van pijn, hard schreeuwen.
Jozef Verschueren (1930)
('uit) (schreeuwde uit, heeft uitgeschreeuwd) 1. ten einde schreeuwen. 2. zeer hard schreeuwen : het van pijn. 3. schreeuwend bekendmaken.
J.H. van Dale (1898)
UITSCHREEUWEN - (schreeuwde uit, heeft uitgeschreeuwd), zeer hard schreeuwen : hij schreeuwde het uit van de pijn; — ten einde schreeuwen : laat het kind maar uitschreeuwen; — schreeuwende bekendmaken.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
