Timbre
(Fr.), o. (-s), het eigenaardige van klanken, toonkleur: het timbre hangt af van de aard der boventonen die tegelijk met de grondtoon gevormd worden.
Van Dale Uitgevers (1950)
(Fr.), o. (-s), het eigenaardige van klanken, toonkleur: het timbre hangt af van de aard der boventonen die tegelijk met de grondtoon gevormd worden.
Geert Verbeke (2000)
Laat je niet afleiden door de ontdekkingen die je doet. Bij klankschalen is het timbre een uitgesproken eigenschap met heel aparte karakteristieken. De boventonen zijn harmonisch terwijl de klank na het aanslaan het hele spectrum van helder en metalig naar donker en warm doorloopt. Elke klankschaal heeft haar eigen timbre en specifieke frequenties,...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
ChatGPT (2023)
Timbre is een term die wordt gebruikt in de muziek en geluidstechnologie en verwijst naar de kwaliteit of klankkleur van een geluid. De timbre helpt ons om verschillende instrumenten of stemmen te herkennen, zelfs als ze dezelfde toonhoogte produceren. Een voorbeeld hiervan: twee gitaren kunnen beide een C-toon spelen, maar een acoustische gitaar z...
L.J.M. Bogaert (2007)
(o.), syn. toonkleur, klankkleur; alle eigenschappen van een geluid die niet behoren tot de luidheid, toonhoogte of duur
Katja Reichenfeld (2003)
Timbre is klankkleur: de toonkwaliteit die de ene stem of het ene instrument onderscheidt van het andere. Maar net als bij een schilderspalet waarop men pure en gemengde kleuren aantreft, zo zijn er ook pure en gemengde klankkleuren, voortgebracht door één stem of instrument, of door een aantal stemmen of instrumenten samen.
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
Timbre is het karakteristieke in de klank of de specifieke klankkleur van een stem of een instrument.
Nationaal expertisecentrum leerplanontwikkeling (2001)
Gr.> Tumpanon = klankschaal of –bekken. Het karakteristieke in de klank of de specifieke klankkleur van een stem of een instrument.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Fr., van Lat. tympanum = tamboerijn, handtrom, pauk, van Gr. tumpanon] klanknuance, toonkleur.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: