Wat is de betekenis van stator?

bijnaam van Jupiter, oorspr. ,,hij die de vijand doet staan”, later opgevat als de beschermer van het bestaande.

stator - Zelfstandignaamwoord 1. (elektrotechniek) is het stilstaand gedeelte van een motor of generator. De stator is samengesteld uit een weekijzeren kern, met daaromheen de wikkelingen Woordherkomst afgeleid van het Latijnse stare (staan) met het achtervoegsel -or

[modern Lat., van Lat. stare, statum = staan] vaststaand deel van een motor of generator (tegenover rotor).

Stator Het statische deel van een gevoelig element.

Bijnaam van Iupiter als de god, die de vlucht tot staan bracht (Lat. stare = staan). Te Rome waren twee tempels van Iupiter Stator, waarvan de oudste, op de Veliaheuvel volgens de traditie gesticht was door Romulus gedurende een oorlog tegen de Sabijnen, waarbij de Romeinen tot de terugtocht waren gedwongen (Liv. I, 12, 3 e.v.). Het eenvoudige heil...

I. ōris, m. (v. sisto), die de vlucht stuit, en in ‘t alg. = behouder beschermer van het bestaande, als bijnaam van Juppiter, Cic., maar ook auctor ae stator Romani nominis Oradive Mars, Vell. II. ōris, m. (v. sto), een ordonnans der proconsuls enz. in de provincies.

(Lat. stáre = staan, stilstaan; Lat. stator betekent een dienaar van een overheidspersoon in de provincie; of wordt gebruikt als bijnaam van Júpiter in de betekenis van: vluchtstuiter, tegenhouder). Het stilstaand deel van een machine, dynamo of motor; in tegenstelling tot den rotor.

→ Dynamo.

➝ Rotor.