Wat is de betekenis van Receptor?

(Lat.), m. (-en), ontvanger; 1. toestel waarin electrische energie in chemische, mechanische of thermische energie wordt omgezet ; 2. ben. voor bep. moleculaire groepen van het protoplasma waardoor voedingsstoffen, doch ook vergiften, aan het protoplasma worden vastgehecht en die daarmee tevens de ontvankelijkheid van het organisme voor een stof b...

Receptor - Een jaarlijks ambt was dat van receptor of ontvanger van de universiteit, verkozen onder de leden van de academische senaat; hij was onder andere belast met de inschrijvingsgelden te innen en ze ter beschikking van de universiteit te houden. - De Universiteit van Leuven 1425-1985 (1986)

Receptor - een plaats op de celwand waar bepaalde stofjes zich kunnen hechten, waardoor de cel zich anders gaat gedragen (bijvoorbeeld het toestaan of juist voorkomen dat bepaalde voedingsstoffen de cel binnenkomen).

Een eiwit waaraan een chemische boodschapper, zoals een neurotransmitter, moet binden om een boodschap aan een cel over te maken.

Ontvanger (van een boodschap); in de fysiologie betreft het een cel of groep cellen die veranderingen monitoren in de inwendige (bijvoorbeeld bloeddruk, zuurstofspanning) en uitwendige omgeving (bijvoorbeeld licht, warmte); in de celbiologie en farmacologie betreft het eiwitten op het celmembraan en in het celplasma die binden aan signaalmoleculen...

receptor - Een zintuigcel, een sterk gespecialiseerd neuron dat prikkels van binnen of buiten het lichaam opneemt (input) en omzet in een elektrische code voor verdere integratie. Afhankelijk van het zintuig is een r. gespecialiseerd in een bepaalde soort prikkels: licht, tast, geluid...

[modern Lat.; in Lat. is receptor o.a. 'heler'] 1 (alg.) ontvanger; 2 toestel dat elektr. energie omzet in mech., thermische of chem. energie; 3 (biol.) (ook acceptor genoemd) elk bep. deel van het dierlijk organisme dat zeer gevoelig is voor bep. prikkels; 4 receptoren,...

toestel dat elektrische energie omzet in scheikundige, mechanische of thermische energie; orgaandeel dat gevoelig is voor bepaalde prikkels; moleculen in een celmembraan die dienen als specifieke bindingsplaats voor bepaalde stoffen

(L., recipere = opnemen, ontvangen) of acceptor, prikkelopnemend zenuwuiteinde of cel (zintuigcel). Er zijn pressoreceptoren (voor waarneming van veranderingen in de bloeddruk), chemoreceptoren (voor waarnemen van reuken smaakprikkels), thermoreceptoren (voor regeling van temperatuur), mechanoreceptoren (nemen deformaties waar; tastzin), osmorecept...