Wat is de betekenis van Prakrit?

o., benaming van een groep literatuurtalen in Voor-Indië, wel nauw met het Sanskrit samenhangende, doch ten dele tot een oudere taalperiode behorende.

Prakrit - Zelfstandignaamwoord 1. (taal) een verzamelnaam voor de Middelindische talen, waaronder Pali, die onstonden uit het Sanskrit

verzamelnaam voor een groep Middelindische talen

(s) Afgeleid van prâkrita, een volksdialect ontstaan uit het Sanskriet.

oud-Indische volkstaal met talrijke dialecten.

In ruimen zin benaming van een groep Middel-Indische talen, die zich parallel met (maar onafhankelijk van) het Sanskrit uit het oudste Indisch hebben ontwikkeld, en naar alle waarschijnlijkheid reeds ca. 600 v. Chr. over de door Ariërs bezette gebieden van Voor-Indië verspreid waren. Buiten het → Pali en de opschriften van Asjoka (&r...

Prãkrit - (Skt.: prâkrta), in Voor-Indië de benaming van een groep litteratuurtalen, die wel zeer nauw met het Sanskrit samenhangen, doch ten deele op een oudere taalperiode teruggaan, daar de Prãkrits vele vormen in gebruik hebben, die aan de oudere taal der Wedas eigen zijn. Ook zijn Prãkrits bekend uit inscripties (bijv. van Açoka, z. ald.) en u...

de oud-indiscbe volkstaal, in tegenstelling van Sanskrit, gelijk de geschrevene taal (zijnde die der hoogere klassen) genoemd is.