Wat is de betekenis van Plooiïng?

v. (-en), 1. het plooien of vouwen, inz. toegepast op een werking der aardkorst: een nog steeds voortdurende plooiing der gesteentelagen; 2. het schipperen, geplooi: de schikkingen en plooiingen die men bij samenwerken zich moet laten welgevallen; 3. plooi, vouw, inz. van de aardkorst.

v. (-en) 1. Eig. het plooien. 2. Metn. geplooid gedeelte: -en in de aardkorst.

Plooiïng - van aardlagen wordt veroorzaakt door horizontaal werkende krachten, welke in het inwendige der aarde zetelen. Onder plooi wordt geheel analoog aan golflengte in de natuurkunde verstaan het gedeelte van een geplooid lagencomplex, dat zich bevindt tusschen twee punten, welke in denzelfden zin even ver uit hun oorspronkelijke positie gebrac...

v. (-en), het plooien of vouwen, m.n. van aardlagen. (e) Plooiing van aardlagen is een drukverschijnsel in de aardkorst, waarbij een vernauwing van het oorspronkelijke sedimentatiebekken optreedt. Plooiing wordt ook veroorzaakt door het afglijden van gesteentemassa’s langs de flank van een in opheffing verkerend gebergte. De meest intensieve...

...