Wat is de betekenis van mest?

mist, m. [(-en), in de betekenis van mestsoorten], 1. uitwerpselen van mensen en van sommige dieren; (jag.) mest van rood wild, van wolven, vossen, hazen enz.; 2. inz. de uitwerpselen van sommige dieren met stro vermengd, dienende om het land vruchtbaar te maken, stalmest: de mest over het land kruim; (spr.) de mest is geen heili...

Het begrip mest heeft 2 verschillende betekenissen: 1) ontlasting als bodemvoeding. ontlasting van vee of andere dieren die gebruikt wordt om de grond vruchtbaar mee te maken; ontlasting als bodemvoeding. 2) mengsel dat de bodem voedt. elke stof die of mengsel van stoffen dat de grond vruchtbaar maakt.

mest - Zelfstandignaamwoord 1. uitwerpselen van sommige dieren waarmee men land vruchtbaar maakt mest - Werkwoord 1. enkelvoud tegenwoordige tijd van mesten 2. gebiedenwijs van mesten Verwante begrippen bemesten

mest - zelfstandig naamwoord 1. uitwerpselen van vee ♢boer Van Wees strooit de mest van de koeien over het land Zelfstandig naamwoord: mest de mest

mest

Zie ‘Meststof’, ‘Gier’, ‘Uitwerpselen’, ‘Mesthoop’.

mest - Excrement van dieren.

s., dong; onvermengde —, stront; met stro gemengde —, rûge dong, striedong, mjuks; — over het land brengen, dong útbringe; over het land gestrooide verspreiden, dongbûts(j)e; veel — behoevend (van land), dongsuchtich, -gjirrich, -swiet; hoop &...

werd gebruikt om het land te verbeteren, Luc. 13 : 8. Een mesthoop, die ontstond doordat de runderen het stro traden, wordt genoemd Jes. 25 : 10. Bedelaars zaten wel bij een mesthoop of asbelt, 1 Sam. 2 : 8; Klaagl. 4 : 5. Het gold als een zware straf, als iemands huis tot een mesthoop gemaakt werd.