Wat is de betekenis van Manes?

2025-07-24
Kleine woordentolk der geesteswetenschappen

A.J.H. van Leeuwen, A.P. Meyer-Gerhard (1977)

MANES

(l) Schimmen van overledenen.

2025-07-24
Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

MANES

Manes (alleen meervoud) werd door de Romeinen zowel bijvoeglijk (met dii) als zelfstandig gebruikt als verzamelnaam voor de geesten der doden, die men zich als ’goden’ dacht. Volgens antieke etymologieën was het woord verwant met manare, ’vloeien, stromen’, of - niet juister, maar zeker eufemistisch begrepen - met manus, ’goed’; waarschijnli...

2025-07-24
Mythologische Encyclopedie

Dr. A. van Anken (1961)

MANES

Zie Di Manes.

2025-07-24
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Mânes

schimmen, de zielen der afgestorvenen.

2025-07-24
Frans woordenboek (FR-NL)

Dr. F.P.H. Prick van Wely (1952)

Mânes

schimmen der doden.

2025-07-24
Woordenboek Engels (EN-NL)

Dr. F.P.H. van Wely (1951)

manes

schimmen van afgestorvenen.

2025-07-24
Woordenboek Nederlands -Latijn

Dr. J.F.L. Montijn (1949)

Mānĕs

ĭum, m. de zielen of schimmen der afgestorvenen. | overdr., poët., onderwereld; lijk, stoffelijk overschot.

2025-07-24
Kramers woordentolk

Jacon Kramers Jz (1948)

manes

(Lat.) m. mv. zielen (schimmen) der afgestorvenen.

Wil je toegang tot alle 20 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-24
Occult woordenboekje

D. van Veen Jzn. (1936)

Manes

bij de Romeinen de schimmen der afgestorvenen, die men zich in de diepten der aarde dacht en aanbad (manendienst).