Wat is de betekenis van flagrant?

(<Fr.), bn., zonneklaar, tastbaar, overduidelijk : dat is een flagrante leugen; in flagrante strijd met zijn vroegere bewering; — en flagrant délit, op heter daad.

"Flagrant" is een Engels woord waarmee iets wordt beschreven als schandalig, opzichtig en schaamteloos. Het wordt gebruikt om te benadrukken dat iets op een negatieve manier opvalt of schokkend is.

UIT: Palin noemt beschuldigingen 'bloedlaster': onmiddellijk kritiek (de Volkskrant, 13 januari 2011) CONTEXT: Het gebruik van dit woord maakte dan ook onmiddellijk kritiek los. Niet in de laatste plaats omdat Giffords, die nog steeds in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt, Joods is. Debbie Wasserman Schultz, democratisch afgevaardi...

flagrant - Bijvoeglijk naamwoord 1. op schokkende wijze duidelijk ♢ Het drong op een flagrante manier tot hen door.

flagrant - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: flag-rant 1. heel erg duidelijk, niet te ontkennen ♢ dat is een flagrante overtreding van de wet 1. ergens in flagrante tegenspraak mee zijn [er helemaal...

[Lat. flagrans, -antis = o.dw van flagrare = branden] zeer duidelijk, onmiskenbaar.

zeer duidelijk

zonneklaar, overduidelijk: zijn handelwijze staat in flagrante tegenstelling met zijn bewering.

opvallend; klaarblyklik; uitdruklik.