Wat is de betekenis van Experiment?

(<Fr.), o. (-en), proefneming, proef.

experiment - Zelfstandignaamwoord 1. proef, uitprobeersel ♢ Hij wist niet precies hoe de computer werkte dus deed hij maar wat experimentjes waarvan de ene succesvoller was dan de andere. 2. wetenschappelijke proefneming ♢ Bij een wetenschappelijke waarneming kijkt...

experiment - zelfstandig naamwoord uitspraak: eks-pe-ri-ment 1. proef om uit te vinden hoe iets werkt ♢ dit experiment bewijst dat de zwaartekracht bestaat Zelfstandig naamwoord: eks-pe-ri-ment het experiment...

Onderzoeksmethode om een causale relatie vast te stellen, waarbij er meestal sprake is van een gemanipuleerde experimentele onafhankelijke variabele en een afhankelijke testvariabele.

Onderzoeksmethodiek om causale relaties tussen variabelen vast te stellen.

Onderzoeksdesign waarbij de onderzoeker in de werkelijkheid ingrijpt: hij manipuleert de onafhankelijke variabele; een ‘echt’ experiment of RCT voldoet aan drie voorwaarden: de onderzoeker manipuleert, er is een controlegroep en er is een aselecte toewijzing aan experimentele of controlegroep (randomisatie) in tegenstelling tot observationeel onder...

[Lat. experimentum = proeve, van experiri, zie experiëntie] proefneming, spec. op natuurwetenschappelijk gebied, waarbij bep. factoren in diverse omstandigheden worden bestudeerd met uitsluiting van storende invloeden van buiten, dit alles volgens een bep. plan, om nieuwe kennis op te doen of een bestaande theorie te toetsen; tha...

proefneming

Een onderzoeksmethode om een causale relatie vast te stellen, waarbij er meestal sprake is van een gemanipuleerde experimentele onafhankelijke variabele en een afhankelijke testvariabele.