Wat is de betekenis van echter?

voegw. bw., 1. ter uitdr. ener beperkende tegenstelling, niettemin, evenwel; 2. (veroud.) en echter, en toch.

echter - Voegwoord 1. een beperkende tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) beperkt ♢ Hij beweerde dat paarden vijf poten hebben. Dit bleek echter niet te kloppen. ♢ Het leek erop dat hij ernstig gewond was. De volgende dag echter...

echter - bijwoord uitspraak: ech-ter 1. geeft een tegenstelling aan ♢ Jan heeft echter weer bezwaren. Bijwoord: ech-ter Synoniemen daarentegen, doch, evenwel, maar, nochtans

maar.

adv., mar, lykwols, lykswol.

voegwoordelijk bw. (evenwel, intussen, nochtans, toch, niettemin).

(’echtər) vgw. [~ achter] evenwel, maar niet in het begin van een zin(snede). Syn. → dan.

voegw. bw., ter uitdr. van een beperkende tegenst. niettemin, evenwel.

echter vgw., bw. 'niettemin, evenwel' categorie: geleed woord, erfwoord Onl. eft 'echter' [10^e eeuw; W.Ps.]; mnl. echter (bw. van tijd) 'later, daarna, wederom' [1265-70; CG II, Lut.K]; vnnl. echter (vgw.), 'evenwel, toch' [1641-42; WNT]. Oorspr. een afleiding van ...