Dōdōna, dōdōnē
ae; ēs, f. stad inEpirus, zetel van het oudste orakel der Grieken, dat zich in een eikenwoud op de berg Tomaros bevond. | meton., het Dodonaeische eikenbos; de Dodonaeische priesters. Daarv. Dōdōnaeus, Dodonaeisch, en poët. = Epirisch; Dōdōnis, ĭdis, f. Dodonisch.
