Wat is de betekenis van defect?

(<Lat.), I. bn. (-er), beschadigd en daardoor onbruikbaar : de machine, de leiding is defect, er is iets niet in orde, zodat zij niet goed werkt; — (boekdr.) deze letter is defect, is onregelmatig gegoten; — geschonden : het werk is defect, er ontbreken bladen (afleveringen of delen) aan; II. zn. o. (-en), gebre...

defect - Bijvoeglijk naamwoord 1. kapot, niet werkend     ♢ Het defecte apparaat kon niet meer gerepareerd worden. defect - Zelfstandignaamwoord 1. storing, beschadiging van een apparaat     ♢ De defecten werden provisorisch verholpen.

defect - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: de-fect 1. niet meer werkend ♢ dit apparaat is defect 1. defect raken [kapot gaan] Bijvoeglijk naamwoord: de-fect ...

gebrek waardoor iets niet goed meer functioneert.

o., gebrek, leemte, tekort, bijv. nw.: beschadigd

1. vitium, het ontbreken van iets, hetzij aangeboren of door operatieve verwijdering; 2. een vullingsdefect op een, met behulp van contrastmiddelen gemaakte röntgenfoto vaak de aanduiding van een afwijking (gezwel, kramp of vreemd voorwerp).

gebrek, fout.

defectivum, defectivus.

1 aj. onvolledig, onvoltallig; beschadigd, stuk; 2 o. gebrek, feil, mangel, tekort.