Wat is de betekenis van commanditair?

(Fr.), bn., in commanditair vennoot, deelgenoot in een handelsvennootschap alleen door inbreng van een zeker kapitaal, zonder gerechtigd te zijn, handelend op te treden of zijn naam aan de zaak te geven en slechts ten belope van zijn inbreng aansprakelijk ; stille vennoot, tegenover werkend vennoot; ook zelfst. : een commanditair.

Het begrip commanditair heeft 2 verschillende betekenissen: 1) in verbindingen. zie de onderstaande verbindingen. 2) commanditaire vennoot. iemand die financieel participeert in een commanditaire vennootschap zonder verdere handelingsbevoegdheid of aansprakelijkheid; stille vennoot; commanditaire vennoot; commanditaris.

commanditair - Zelfstandignaamwoord 1. stille vennoot in een commanditaire vennootschap, commanditaris commanditair - Bijvoeglijk naamwoord 1. betrekking hebbend op een of meer commanditarissen Woordherkomst afgeleid van het Franse commanditaire (met het voorvoegsel com-) met het achtervoegsel -air

[Fr. commanditaire]; commanditaire vennootschap, vennootschap met stille vennoot (die zich bepaalt tot kapitaal verstrekken).

bn. Fr.: -(e) vennoot', stille, geldschietende vennoot, alleen aansprakelijk voor het bedrag zijner deelname; -e vennoot'schap, waarbij nl. enige deelhebbers stille geldschieters zijn en andere het werk verrichten; - kapitaal, nl. der -e vennoten.

(kommandi'tɛ:r) bn. 1. geldschietend, maar niet meewerkend : vennoot. 2. bestaande ook uit commanditaire vennoten : -e vennootschap. 3. van de commanditaire vennoten : kapitaal.

Commanditair - zie commanditair vennoot.

COMMANDITAIR, bn. commanditair vennoot, deelgenoot in eene handelsvereeniging alleen door inbreng van een zeker kapitaal, zonder gerechtigd te zijn handelend op te treden of zijn naam aan de zaak te geven; stille vennoot, tegenover werkend vennoot; ook zelfstandig gebruikt een commanditair.

Commandaite en Commanditair, zie Vennootschap.