Cauda
(= staart), de sleep der → cappa magna. Die van kardinalen en bisschoppen wordt door een dienaar (caudatarius) achter hen aangedragen; de andere prelaten houden haar samengerold over den arm.
Professor mag. dr. J.B. Kors o.p. (1967)
(= staart), de sleep der → cappa magna. Die van kardinalen en bisschoppen wordt door een dienaar (caudatarius) achter hen aangedragen; de andere prelaten houden haar samengerold over den arm.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
1. Lat. voor staart, d.w.z. de anatomische benaming voor orgaandelen, die daarop lijken, zoals het smalle deel van de alvleesklier (cauda pancreatis) en van de bijbal (cauda epididymidis); 2. meestal wordt echter bedoeld de cauda equina (letterlijk Lat. voor paardestaart), de afdalende bundel wortels van het onderste deel van het ruggemerg.
Dr. J.F.L. Montijn (1949)
ae, f. staart, leonis, Cic., caudam trahere, een staart dragen, Vell., ook van een staart, die iemd door straatjongens aangehangen wordt = voor gek lopen, bespot worden, Hor. | overdr., schertsend, cauda Verrina, de staart van het wilde zwijn en van de naam Verres, die nl. in Verrucinus veranderd was, Cic.; het mannelijk lid.
Winkler Prins (1949)
(Lat.: staart). In C. venenum, in de staart het venijn, d.w.z. het laatste (van een betoog bijv.) bederft het. Door de Romeinen ontleend aan het feit, dat bij de schorpioen het gif in de staart schuilt.
dr. mr. W. Schuurmans Stekhoven (1949)
cauda, staart; catheter equisna, paardestaart, onderste gedeelte van het ruggemerg; bijv. nw. caudal.
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Cauda - 1° ➝ Staart. In cauda venenum (Lat., = in den staart het vergif) : het laatste bederft het. 2° Sleep der ➝ cappa magna. 3° In de terminologie van het mensuraalschrift beteekent de cauda de verticale streep aan de maxima, longa, alsook aan het begin en einde der ligaturen. Men gebruikt den naam zelden voor de streep naar boven b...
Herman Pinkhof (1923)
(lat.), staart. C. equina (equus, paard), paardestaart, de zenuwwortels van de lenden- en heiligbeensvlecht, die nadat zij te voorschijn zijn getreden als een bundel evenwijdig loopen. C. nuclei caudati, het onderste deel van den nucleus caudatus.
dr. H. Pinkhof (1923)
(Lat.), staart. C. e q u i n a (e q u u s, paard), paardestaart, de zenuwwortels van de lenden- en heiligbeensvlecht, die, nadat zij te voorschijn zijn getreden als een bundel evenwijdig lopen. C. nuclei caudati, het onderste deel van de nucleus caudatus.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: