Wat is de betekenis van bloeding?

v. (-en), het bloeden, het uitvloeien van bloed: bloeding van het tandvlees; — keer dat bloed uitvloeit: herhaalde bloedingen.

bloeding - Zelfstandignaamwoord 1. het uitvloeien van bloed buiten de bloedsomloop of buiten het lichaam ♢ De bloeding kon gelukkig snel gestelpt worden. Woordherkomst Naamwoord van handeling van bloeden met het achtervoegsel -ing

bloeding - zelfstandig naamwoord uitspraak: bloe-ding 1. het vloeien van bloed uit een orgaan of uit het lichaam ♢ na de operatie kreeg hij een bloeding Zelfstandig naamwoord: bloe-ding de bloeding ...

Verlies van bloed door een kapot bloedvat. Een bloeding krijg je meestal bij een groot of klein ongeluk, zoals een val met de fiets, een snee in de vinger tijdens het schillen van een appel of gewoon… te fanatiek neuspeuteren. Je beschadigt dan een bloedvat. Het lichaam maakt er snel een bloedstolsel. Dat zie je aan het korstje. Het bloeden stopt z...

(hemorragie): kan naar buiten en inwendig optreden uit vaten van alle grootten. Zie bloedvaten. Bloedingen uit slagaderen en grotere aderen moeten afgebonden worden, in andere gevallen is een drukverband voldoende. B. in het weefsel leidt tot bloedbuilen, b. in holten, die met de buitenwereld in verbinding staan tot bloedspuwing, bloed in de urine...

haemorrhagie, een aanmerkelijk bloedverlies, uit een beschadigd bloedvat, slagader (arteriële bloeding), ader (veneuze bloeding) of een oppervlakte met haarvaten (capillaire bloeding). Bij een uitwendige bloeding stroomt het door een wond uit het lichaam; een inwendige bloeding noemt men meestal een bloeduitstorting of apoplexie.

Bloeding - het uittreden van bloed buiten de vaten. Het bloed kan daarbij al dan niet in het lichaam blijven (in- of uitwendige b.). Bij inwendige b. in een hol orgaan hoopt het bloed zich in dat orgaan op (maag, darm, urineblaas), en kan eventueel van daaruit naar buiten komen. In andere gevallen ontstaat een bloeduitstorting (haematoom). Deze kan...

Haemorrhagie. Kan optreden spontaan of na een beleediging (trauma). Uitwendige B. is die, waarbij het bloed direct uit een wond aan de lichaamsoppervlakte uitstroomt; bij inwendige B. treedt het bloed uit in een inwendig gelegen orgaan, b.v. hersenen (zie Beroerte), longen (zie Bloedspuwing), maag (zie Bloedbraken)...

v. (-en), 1. het bloeden, het uitvloeien van bloed: bloeding van het tandvlees; 2. het uittreden van vocht uit wonden van planten. GENEESKUNDE. Bij een slagaderlijke bloeding spuit helderrood bloed ritmisch met de polsslag uit het vat (naar buiten of in een lichaamsholte). Een aderlijke bloeding gaat langzaam, vertoont donkerrood bloed en is al...