Wat is de betekenis van Bacchus?

m. (Gr.-Lat. myth.) de god van de wijn; aan Bacchus offeren, veel wijn enz. drinken.

Bacchus is de Romeinse god van de wijn, feesten, plezier en dronkenschap. In de Griekse mythologie staat hij bekend als Dionysos. Bacchus wordt vaak afgebeeld met een wijnbeker, druivenranken en soms omringd door feestvierende mensen, satyrs of nimfen. Hij symboliseert genot, vrijheid en losbandigheid.

Romeinse naam voor de god van de wijn. Zie dionysos.

Zie Dionysos.

god van de wijn

de antieke god van de extatische roes, treft men later naast de ‘biergod’ Gambrinus, die geen antiek prototype heeft, aan op de uithangborden van wijnlokalen en herbergen. Bakchos of Dionysus was volgens de mythe de zoon van Zeus bij de sterfelijke Semele (die tijdens de verwekking in de gloed van haar minnaar stierf).

Bacchus - (Gr.: Bakchos) zie Dionysos, Bacchanalia. Nawerking: Ariadne ou le mariage de Bacchus (1674), opera door de Franse componist Robert Cambert (1628-1677); Triomphe de Bacchus, divertissement pour orchestre (1882), door de Franse componist Claude Debussy (1862-1918); Pastorale héroique, Les fêtes de l’Amour et de Bacc...

[ba'chus], Latijnse naam voor Dionysos oftewel Dionysus.

1. Naam voor de Griekse wijngod Dionysos, die de Romeinen vereenzelvigden met hun eigen wijngod Liber. 2. Een Amerikaanse hybride met kleine, zwarte druiven. Produceert in het gunstigste geval een volle en kwalitatief heel redelijke wijn. → DIONYSOS, → WIJNEN UIT DE OUDHEID