Geboren te Amsterdam 1932. Begon zijn loopbaan als grimeur en won op zestienjarige leeftijd de Grand Prix voor grimeren.
In die periode kwam hij met de dans in aanraking. Zijn balletopleiding begon bij Darja Collin, Sonia Gaskell en Françoise Adret. In 1952 werkte hij enkele maanden bij het Ballet Recital en werd in 1953 als solist aangesteld bij het Ballet van de Nederlandse Opera. Daar maakte hij zijn eerste koreografie, Feestgericht (1957). Hij ging in 1958 naar Parijs en kreeg er een engagement bij Roland Petits Ballets de Paris. Hij danste er o.a. in Cyrano de Bergerac en Les Forains.
In i960 keerde Van Manen naar Nederland terug en werd opgenomen in de artistieke leiding van het Nederlands Dans Theater. Hij bepaalde samen met Benjamin Harkarvy voor een groot deel het gezicht van dit gezelschap en legde een grote creativiteit aan de dag. Na een artistieke koerswijziging van het Nederlands Dans Theater in 1970 nam hij ontslag en werkte enige tijd als free-lance koreograaf in binnen- en buitenland. Hij is sedert 1972 als koreograaf en regisseur verbonden aan het Nationaal Ballet. Hij maakt voor zijn balletten op geheel eigen wijze gebruik van de klassieke ballettechniek. Zijn werken, die in de eerste plaats pure dans zijn, getuigen van een groot gevoel voor dynamiek, vorm en ritme.
Voor zover zijn werken thema’s als bijvoorbeeld menselijke relaties bevatten, worden zij meestal niet breed uitgewerkt. Voor de aankleding van zijn balletten werkt hij nauw samen met de ontwerper Jean-Paul Vroom. Hans van Manen maakte meer dan 50 balletten. Tot de bekendste werken voor het Nederlands Dans Theater behoren: Klaar af (i960), Voet bij stuk (1962), Opus 12 (1964), Essay in de stilte (1965), Metaforen (1965), Point of no Return (1966), Three Pièces (1968), Solo for Voice I (1968), Situation (1969) en Mutation (met Glen Tetley, 1970). Voor het Nationaal Ballet o.a. Twilight (1972), Daphnis en Chloë (1972), Adagio Hammerklavier (1973), Sacre du Printemps (1974) en Octet Opus 20 (1977).
Voor het Scapino Ballet: Snippers (1970), Ajakaboembie (1971) en Assortimento (1973). Hij ontving in 1963 de Prijs voor de Beste Dansprestatie van het Théâtre des Nations te Parijs, in 1964 de EMS-prijs en in 1971 de Prijs van het Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk. Hans van Manen is Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
