Het begrip volksgericht heeft 2 verschillende betekenissen:
1) eigenmachtige berechtiging door het volk.
het eigenmachtig berechten van iemand of een groep van personen door het volk, door de plaatselijke bevolking; het nemen van strafmaatregelen tegen iemand of een groep van personen door een deel van een - meestal kleine - gemeenschap zonder daarbij gebruik te maken van de geëigende juridische procedures; eigenmachtige berechtiging door het volk.
Het woord gericht in de betekenis 'het richten; berechtiging', dat voorleeft in deze samenstelling, is in het Nederlands verouderd. In toepassing op het verleden vaak in historiserend gebruik en in toepassing op het heden vaak in oneigenlijk, dus enigszins figuurlijk, gebruik.
2) gericht op het volk.
gericht op het volk; ingesteld, afgestemd op of rekening houdend met de behoeften van het volk.
