iemand die oude teksten reconstrueert.
iemand die zich, voor zijn beroep of uit liefhebberij, bezighoudt met het reconstrueren of vaststellen van, meestal oude, teksten of geschriften die moeilijk leesbaar of te begrijpen zijn of beperkt overgeleverd, bijvoorbeeld door vergelijking met andere teksten of geschriften; iemand die oude teksten reconstrueert; iemand die de tekstkritiek beoefent.
Voorbeelden:
De opdracht van de tekstcriticus is in wezen bescheiden. Hij wil een tekst vaststellen die zo nauwkeurig mogelijk overeenkomt met wat de maker van de tekst voor ogen heeft gestaan. Over de middelen die hem bij het vervullen van zijn opdracht ter beschikking staan, is in de loop van de eeuwen een redelijke consensus ontstaan. Via recensio verzamelt en ordent de criticus het beschikbare bewijsmateriaal. Er wordt een tekstgeschiedenis vastgesteld. Vervolgens vindt examinatio plaats, waarbij de beschikbare lezingen worden getoetst en corrupties worden geïdentificeerd. Tenslotte zal de tekstcriticus proberen om, waar de overgeleverde teksten onvolkomenheden vertonen, door conjectuur de originele toestand zo goed mogelijk te herstellen.
http://www.neerlandistiek.nl/publish/articles/000034/article.html
De befaamde Leidse tekstcriticus C.G. Cobet, die ook hieronder nog ter sprake zal komen, schetst in zijn inaugurale rede van 1846 het arbeidsterrein van de filologie zeer ruim: geschiedenis, leven, kunst, letteren.
http://www.dbnl.org/tekst/bakk005gesc01_01/bakk005gesc01_01_0012.php
