Algemeen Nederlands Woordenboek

Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)

Gepubliceerd op 30-05-2017

strontium

betekenis & definitie

chemisch element.

chemisch element uit de tweede hoofdgroep van het periodiek systeem, een zilverwit, tamelijk zacht metaal dat blootgesteld aan de lucht door de vorming van een laagje oxyde eerst geel, daarna donkerbruin-grijs wordt.
Symbool: Sr.

Voorbeelden:
De Waddenvereniging wil de schietoefening voorkomen omdat munitieresten de Waddenzee vervuilen met zware metalen als chroom, nikkel en strontium.
NRC, 1995

Om het effect van de fallout van de kernproeven te meten wilden de onderzoekers van de AEC het niveau van het hoog radio-actieve strontium weten, onder meer in menselijke skeletten over de hele wereld.
NRC, 1995

De opneem-cd, die je [...] zo vaak als je wilt kunt beschrijven met nieuwe informatie, blijft wel compatibel met de klassieke cd. Daarbij verhit de laser de spiegelende metaallaag in het schijfje, waarin zeldzame metalen als telluur en strontium zijn verwerkt.
De Standaard, 1996

< >