tendens tot steeds sensationelere berichtgeving.
tendens bij berichtgeving tot een steeds sensationelere voorstelling van zaken om de belangstelling van het publiek te behouden.
Voorbeelden:
Je hebt in de journalistiek kwaliteit en je hebt sensatie [...]. Commercieel staat niet altijd maar toch dikwijls gelijk met sensatie. En daarbij komt nog eens dat omwille van de concurrentie tussen commerciële en openbare zenders die laatste soms meegetrokken worden in de sensatiespiraal.
http://www.atcbox.com/forum/viewtopic.php?f=1&t=689, 2003
In Den Haag en elders klagen ze over gebrek aan politieke belangstelling. Ik ben daarover, mede gezien het niveau van het debat, niet verbaasd. Maar ik denk dat politici hieraan niet alleen schuldig zijn. De media zijn het eveneens. Sensatie scoort. Dat is juist. Maar sensatie past in de eerste plaats bij sport, seks, dans en andere vermakelijkheden. Politiek hoort tot een andere categorie. Bovendien is sensatie welhaast per definitie onderhevig aan inflatie. Meer vraagt om meer vraagt om meer. Daarmee belanden media en politiek in een sensatiespiraal en wordt alles waardeloos. Wie verdoet daaraan zijn tijd?
De Groene Amsterdammer, 24 februari 2010
Opvallend dus om te zien hoe een verhaal richting het eind van een alinea steeds speculatiever kan worden en tegelijkertijd de lezer steeds verder mee kan nemen in een soort 'sensatiespiraal'. Waar het begint met een kritiekpuntje kan de lezer aan het eind van de alinea het idee hebben dat we hier toch met een behoorlijk indrukwekkend probleem te maken hebben en dat er in de hele situatie erg grote fouten zijn gemaakt.
http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCMQFjAA&url=http%3A%2F%2Fdspace.library.uu.nl%2Fbitstream%2Fhandle%2F1874%2F35731%2FAfstudeerscriptie%2520Arjon%2520Severijnen.pdf%3Fsequence%3D1&ei=DK-GVKqGBoe3PO6igLAJ&usg=AFQjCNE7HNCriE1A96VhlpeuaDXW3r2nWQ&sig2=1CexhU2o9Qps6TlvnBGgkQ&bvm=bv.81449611,d.ZWU, 2009
