Algemeen Nederlands Woordenboek

Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)

Gepubliceerd op 29-10-2020

occupant

betekenis & definitie

iemand die zich vestigt op grond van een ander.

iemand die zich vestigt op grond die een ander toebehoort, zonder daartoe gerechtigd te zijn.
Vaak in de verbinding wilde occupant.

Voorbeelden:
Occupatie van onroerend goed is volgens artikel 411a WSr een misdrijf en strafbaar. Door in strijd te handelen met een wettelijke bepaling, voldoet de occupant tegelijkertijd aan een der vereisten van een onrechtmatige daad, namelijk een handelen in strijd met des daders rechtsplicht. Vandaar dat occupatie van onroerend goed tevens een onrechtmatige daad oplevert. Alle opstallen opgezet door de occupant op domeingrond, worden door middel van natrekking eigendom van de Staat.
http://www.gov.sr/media/702900/diverse_titels_van_grond.pdf

< >