kluns.
iemand die zich onhandig gedraagt; onhandig persoon; domoor; kluns; sufferd; sukkel.
Voorbeelden:
Als een klungel van de eerste orde stormde hij gewoon naar binnen, en in die fractie van een seconde voor ze uit elkaar sprongen, betrapte hij hun tweeën terwijl ze tegen elkaar aangedrukt stonden tegen de dossierkast en zag hij duidelijk hoe zijn vaders hand boven in haar opgetrokken sweater om haar borst heen lag.
Nicholas Evans, De wolvenlus, 2002
