denken zonder tot een oplossing te komen.
op een manier denken waarbij iemand steeds weer op het beginpunt van de gedachten uitkomt; denken over dingen zonder tot een oplossing te komen.
Voorbeelden:
Dat ronde podium bijvoorbeeld verwijst zowel naar de levenscyclus van de mens als naar het 'starre cirkelvormige denken', zoals een zinsnede uit de epiloog luidt.
NRC, 1995
