(Fr., verticale weefstoel), getouw waarbij de kettingdraden tussen twee verticale weefbomen zijn gespannen en vervolgens met de hand (of met de baton) in bundels even en oneven draden worden verdeeld, waardoor de inslagdraden worden getrokken die het patroon vormen. De wever werkt staande achter het weefgetouw en kijkt daarbij tegen de achterkant van het wandtapijt aan.
Naarmate het werk vordert, wordt het voltooide gedeelte op de onderste rol gerold en de ongeweven kettingdraden van de bovenste rol afgerold. De haute-lissetechniek werd uitsluitend toegepast voor de grote wandtapijten uit de 13de tot en met 15de eeuw. De techniek werd daarna vervangen door de basse-lissetechniek, die efficiënter werken mogelijk maakte. In de 17de en 18de eeuw was de Manufacture des Gobelins de enige waar men de haute-lissestoel prefereerde.
