(Eng.), meubelstijl tijdens de regering van koningin Elizabeth (1558 1603). ook nog wel voorkomend bij meubelen uit de volgende Jacobean Period. Het gebezigde materiaal is uitsluitend eikehout, dat meestal met snijwerk rijk versierd is.
Nog steeds worden gotische elementen, zoals hogels en spitsbogen gebezigd naast motieven die aan de Italiaanse renaissance waren ontleend, zoals portretmedaillons. rolwerk en arabesken. De polen zijn gedraaid in huis- en geledingtechniek, vaak met zware bolvormen (melon bulbs). Plantaardige, geometrische en architectonische motieven domineren het inlegwerk en de zeldzamere marqueterie. Het front van de bergmeubelen wordt dikwijls getooid met in de lengte doorgesneden balusters. Typische Elizabethan meubelen zijn de court-cupboard. hemelbedden met draperieën, eenvoudige rustbanken (daybeds), lange tafels met vast blad (ter vervanging van de middeleeuwse schragentafel), schemels en bankjes. Stoelen en armstoelen naar modellen van het vasteland zijn spaarzaam.
In deze periode vindt een zekere bijmenging plaats met ornamenten, technieken en materialen van het vasteland, geïmporteerd door om het geloof gevluchte protestanten uit Vlaanderen. Bij de dood van Elizabeth had het meubel een veel meer continentaal gezicht gekregen, maar de vormen en de afwerking houden het stroeve, archaïsche karakter waardoor het werk van de Engelse joiners zich zo kenmerkend bleef onderscheiden van het raffinement van de schrijnwerkers en ebenisten van het continent. Het zilver uit de periode vertoont sterke invloed van de Italiaanse renaissance-ornamentiek, die hier in een veelal wat overladen versiering tot uiting komt. zoals bijv. op de monumentale zoutvaten (standing- of master salt) en in de hoge bokalen met de karakteristieke piramidale bekroning (steeple cup). Eenvoudiger zijn gewoonlijk de hoge, zich naar boven toe verjongende bierkroezen (tankards). in de vorm van Duitse flapkannen. Een specialiteit zijn de zilveren monturen van tigerware jugs en kokosbekers. De waterbekers met bijbehorende schenkkannen gelijken op overeenkomstige Franse werken. Het kerkelijke zilverwerk onderscheidt zich over het algemeen door strakke vormen met een spaarzaam gebruik van gegraveerde versieringen.
