De term "kenau" is afgeleid van Kenau Simonsdochter Hasselaer (1526–1588), een historische figuur uit de Nederlandse geschiedenis. Ze stond bekend om haar moed en leiderschap tijdens het Beleg van Haarlem (1572–1573) in de Tachtigjarige Oorlog. Volgens verhalen vocht ze dapper mee tegen de Spanjaarden, hoewel sommige details mogelijk zijn geromantiseerd.
In hedendaags gebruik heeft "kenau" een negatieve bijklank en wordt het gebruikt om een vrouw aan te duiden die streng, bazig of onvriendelijk overkomt. Het wordt vaak oneerbiedig gebruikt, hoewel de oorspronkelijke historische betekenis juist positief was.
Let op: Hoewel het hedendaagse gebruik vaak negatief is, heeft het een sterke historische basis van kracht en vastberadenheid.
